ครูจะเป็นอาวุธลับในการต่อสู้กับโรคอ้วนในเด็กได้หรือไม่?

การศึกษาล่าสุดที่ตีพิมพ์ในวารสารNutrientsได้ตรวจสอบบทบาทของครูในการจัดการกับโรคอ้วนในวัยเด็กโรคอ้วนในวัยเด็กเป็นโรคระบาดที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในสหรัฐอเมริกา แม้ว่าอัตราโรคอ้วนในเด็กจะเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ แต่ก็มีการเติบโตอย่างรวดเร็วในพื้นที่ที่ด้อยโอกาส เพื่อแก้ไขปัญหานี้ แหล่งข้อมูลจากหน่วยงานด้านสุขภาพในท้องถิ่น รัฐ และรัฐบาลกลางได้มุ่งเน้นไปที่การแก้ปัญหาต่างๆ เล่นบาคาร่า โดยเน้นที่โรงเรียนเป็นศูนย์กลางการรวมครูไว้ในการระบุและบูรณาการวิธีแก้ปัญหาในการดำเนินโครงการอาจเป็นประโยชน์ต่อการจัดการกับโรคอ้วนในเด็ก อย่างไรก็ตาม การจัดลำดับความสำคัญด้านสุขภาพของผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ถือเป็นเรื่องท้าทาย เมื่อพิจารณาจากความต้องการของห้องเรียนและโรงเรียน การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19) เน้นย้ำถึงความจำเป็นเร่งด่วนในการดูแลความเป็นอยู่และสุขภาพของครู

รายงานปี 2022 จาก RAND Corporation เปิดเผยว่าครูจำนวนมากมีความเครียดจากงาน และโปรแกรมด้านสุขภาพที่นายจ้างจัดให้ก็สัมพันธ์กับความเครียดที่ลดลง ความเป็นอยู่ที่ดีของครูสามารถเป็นประโยชน์ต่อนักเรียนได้ การวิจัยชี้ให้เห็นว่าความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นระหว่างครูกับนักเรียนจะช่วยเพิ่มการมีส่วนร่วมและการเข้าเรียน ปรับปรุงความเป็นอยู่ที่ดีของนักเรียน ลดความกังวลด้านพฤติกรรม และนำไปสู่ผลลัพธ์เชิงบวกการศึกษา: บทบาทของครูในการจัดการกับโรคอ้วนในวัยเด็ก: แนวทางที่เน้นโรงเรียนเป็นหลัก  เครดิตรูปภาพ: ภาพภาคพื้นดิน / Shutterstockการศึกษา: บทบาทของครูในการจัดการกับโรคอ้วนในวัยเด็ก: แนวทางที่เน้นโรงเรียนเป็นหลัก . เครดิตรูปภาพ: ภาพภาคพื้นดิน / Shutterstock

เกี่ยวกับการศึกษา

การศึกษาในปัจจุบันโดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยอเมริกัน วอชิงตัน ประเมินบทบาทของครูในการจัดการกับโรคอ้วนในวัยเด็ก โครงการแทรกแซงระยะเวลาห้าปีนี้เริ่มต้นในปี 2017 และมีเป้าหมายเพื่อให้นักการศึกษามีส่วนร่วมในการสอนทักษะความรู้ด้านโภชนาการเพื่อป้องกันโรคอ้วนในหมู่นักเรียนในโรงเรียนประถมศึกษาในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ครูจากโรงเรียนเปรียบเทียบสองแห่งและโรงเรียนแทรกแซงสองแห่งให้ข้อมูลประชากรศาสตร์และทำแบบสำรวจสุขภาพครูที่การตรวจวัดพื้นฐานและหลังการแทรกแซงคำตอบถูกบันทึกไว้ในระดับลิเคิร์ต คะแนนสุขภาพโดยรวมคำนวณจากผลรวมของตัวแปร (ภาวะเรื้อรังการรับรู้ความสามารถ ตนเอง ความเชื่อสุขศึกษา และสุขภาพโดยรวม) วัตถุประสงค์หลักคือเพื่อประเมินผลกระทบของโปรแกรมการพัฒนาวิชาชีพในการให้ความรู้และทักษะแก่ครูในการบูรณาการโภชนาการในบทเรียนของพวกเขา

แต่ละเซสชั่นเริ่มต้นด้วยองค์ประกอบความเป็นอยู่ที่ดี เช่น การออกกำลังกาย การมีสติ หรือการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ จากนั้นจึงมีการนำเสนอบทเรียนตัวอย่างจาก "Serving up MyPlate: A Yummy Curriculum" ครูในโรงเรียนแทรกแซงต้องใช้บทเรียนโภชนาการอย่างน้อยสามบทเรียนตลอดทั้งปี แบบสำรวจความรู้ด้านโภชนาการของนักเรียนดำเนินการที่พื้นฐานและหลังการแทรกแซงเพื่อประเมินความรู้ของนักเรียนเกี่ยวกับโภชนาการ ความตั้งใจ และความเชื่อ

.

คะแนนการรับรู้ความสามารถตนเองที่เพิ่มขึ้นแต่ละครั้งและการเข้าร่วมเซสชั่นเพิ่มเติมแต่ละครั้งมีความสัมพันธ์กับความเป็นไปได้ที่สูงขึ้น 25% และ 48% ที่จะบูรณาการบทเรียนด้านโภชนาการเข้ากับหลักสูตรในห้องเรียนตามลำดับ การรับรู้ความสามารถของตนเองและความเครียดมีความสัมพันธ์แบบผกผัน กล่าวคือ ครูที่มีความเครียดสูงจะมีคะแนนการรับรู้ความสามารถตนเองได้ไม่ดี ทีมงานสังเกตความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนสุขภาพ การนำบทเรียนเรื่องโภชนาการไปใช้ และคะแนนสุขภาพโดยรวมมีความสัมพันธ์แบบผกผันระหว่างการนำบทเรียนไปปฏิบัติกับคะแนนความเครียด ครูที่เข้าร่วมเซสชันมีคะแนนความเครียดต่ำกว่าครูที่ไม่เข้าร่วม คะแนนสุขภาพโดยรวมของครูที่สอนบทเรียนโภชนาการตั้งแต่ 3 บทขึ้นไปนั้นสูงกว่าคะแนนสุขภาพโดยรวมของครูที่ไม่ได้สอน นักเรียนในโรงเรียนแทรกแซงและโรงเรียนเปรียบเทียบมีข้อมูลประชากรพื้นฐานที่คล้ายคลึงกัน และการมีส่วนร่วมมีความสมดุลที่ดีตามอายุ เพศ และระดับชั้น

นอกจากนี้ คะแนนความรู้พื้นฐานระหว่างนักเรียนในโรงเรียนเปรียบเทียบและโรงเรียนแทรกแซงไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ อย่างไรก็ตาม คะแนนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในหมู่นักเรียนโรงเรียนแทรกแซงที่ได้รับบทเรียน (โภชนาการ) จากครูที่เข้าร่วมเซสชัน นักเรียนที่ได้รับบทเรียนด้านโภชนาการสามบทเรียนขึ้นไปมีคะแนนสูงกว่านักเรียนที่ได้รับบทเรียนสองบทเรียนหรือน้อยกว่าประมาณ 10%ข้อสรุปผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าโครงการพัฒนาวิชาชีพระยะสั้นสำหรับครูเพื่อสนับสนุนสุขภาพของตนเองและดำเนินการให้ความรู้ด้านโภชนาการมีความเป็นไปได้และมีความยั่งยืน การปรับปรุงความรู้เกี่ยวกับการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพอาจไม่จำเป็นต้องสะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเสมอไป การปรับปรุงสุขภาพของนักเรียนควรเริ่มต้นด้วยวิธีแก้ปัญหาเพื่อสนับสนุนสุขภาพของครู และควรให้ความสำคัญกับการพัฒนาวิชาชีพในที่ทำงาน

การเสริมศักยภาพให้ครูด้วยความรู้ ทรัพยากร และทักษะในการจัดการสุขภาพจะช่วยให้พวกเขาเป็นสื่อกลางและข้อความในห้องเรียนและเป็นตัวแทนของการเปลี่ยนแปลง การรวมครูเป็นผู้ทำงานร่วมกันในการป้องกันโรคอ้วนในเด็ก จะดำเนินการตามความพยายามเพื่อให้บรรลุความเท่าเทียมด้านสุขภาพ โดยรวมแล้ว การค้นพบนี้ยืนยันความเป็นไปได้ของโครงการพัฒนาวิชาชีพในฐานะกลยุทธ์ที่มีศักยภาพในการสนับสนุนความเป็นอยู่ที่ดีของครูและความพยายามในการป้องกันโรคอ้วน