กลไกเซลล์ที่ปรับแต่งอย่างละเอียดกระตุ้นการเจริญเติบโตของเส้นผม: การศึกษา

เช่นเดียวกับที่ข้อต่อของคนเราอาจแข็งขึ้นเมื่ออายุมากขึ้นและทำให้เคลื่อนไหวได้ยากขึ้น สเต็มเซลล์ของรากผมก็จะแข็งตามไปด้วย ทำให้พวกเขาปลูกผมได้ยากขึ้น เว็บบาคาร่า รายงานจากการศึกษาวิจัย Northwestern Medicine ฉบับใหม่นักวิทยาศาสตร์ค้นพบว่าหากเซลล์ต้นกำเนิดของรากผมอ่อนตัวลง พวกมันมีแนวโน้มที่จะสร้างเส้นผมมากขึ้น

นักวิทยาศาสตร์ทางตะวันตกเฉียงเหนือค้นพบวิธีทำให้สเต็มเซลล์อ่อนลงเพื่อให้ผมงอกใหม่ได้อีกครั้ง ในการศึกษาในหนูที่ตีพิมพ์ในสัปดาห์นี้ในPNASผู้วิจัยรายงานว่าพวกมันสามารถทำให้สเต็มเซลล์อ่อนตัวโดยกระตุ้นการผลิต RNA ขนาดเล็ก miR-205 ซึ่งช่วยคลายความแข็งของเซลล์ เมื่อนักวิทยาศาสตร์ดัดแปลงพันธุกรรมสเต็มเซลล์เพื่อผลิต miR-205 มากขึ้น มันส่งเสริมการเจริญเติบโตของเส้นขนในหนูอายุน้อยและแก่"พวกมันเริ่มมีผมยาวขึ้นใน 10 วัน" Rui Yi ผู้เขียนที่เกี่ยวข้อง ศาสตราจารย์ Paul E. Steiner Research of Pathology และศาสตราจารย์ด้านผิวหนังที่ Northwestern University Feinberg School of Medicine กล่าว "สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สเต็มเซลล์ใหม่ที่ถูกสร้างขึ้น เรากำลังกระตุ้นสเต็มเซลล์ที่มีอยู่ให้ปลูกผม หลายครั้งที่เรายังมีสเต็มเซลล์อยู่ แต่พวกมันอาจไม่สามารถสร้างเส้นผมได้

การศึกษาของเราแสดงให้เห็นถึงความเป็นไปได้ในการกระตุ้นการเจริญเติบโตของเส้นผมโดยการควบคุมกลไกของเซลล์ เนื่องจากศักยภาพในการส่ง microRNA โดยอนุภาคนาโนเข้าสู่ผิวหนังโดยตรง ต่อไปเราจะทดสอบว่า miR-205 ที่ส่งเฉพาะที่จะสามารถกระตุ้นการเจริญเติบโตของเส้นขนในหนูทดลองได้หรือไม่ หากประสบความสำเร็จ เราจะออกแบบการทดลองเพื่อทดสอบว่า microRNA นี้สามารถส่งเสริมการเจริญเติบโตของเส้นขนในมนุษย์ได้หรือไม่"

Rui Yi, ศาสตราจารย์วิจัย Paul E. Steiner, พยาธิวิทยา, Feinberg School of Medicine, Northwestern Universityการศึกษานี้ดำเนินการในแบบจำลองเมาส์ดัดแปลงพันธุกรรม นักวิทยาศาสตร์ใช้เครื่องมือกล้องจุลทรรศน์ขั้นสูง รวมทั้งกล้องจุลทรรศน์แรงอะตอมเพื่อวัดความแข็งและกล้องจุลทรรศน์โฟตอนสองดวงเพื่อตรวจสอบพฤติกรรมของเซลล์ในสัตว์ที่มีชีวิตสูงสุด ผู้เข้าร่วมที่บริโภคอาหารสูงสุดจะมีเส้นรอบเอวและดัชนีมวลกาย (BMI) ต่ำกว่ากลุ่มที่รับประทานอาหารน้อยที่สุด

สังเกตความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างการบริโภคถั่วกับการเปลี่ยนแปลงประสิทธิภาพการรับรู้สองปี ในแบบจำลองหลายตัวแปร การให้ถั่วหนึ่งหน่วยบริโภคทุกวันสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นในฟังก์ชันความรู้ความเข้าใจทั่วไปและการทดสอบการวาดภาพด้วยนาฬิกา (CDT) ผู้เข้าร่วมที่บริโภคถั่ว 3-6 หน่วยบริโภคทุกสัปดาห์มีวิวัฒนาการของประสิทธิภาพการรับรู้ที่ดีขึ้นในช่วง 2 ปีกว่าผู้ที่บริโภคน้อยกว่า 1 หน่วยบริโภคในแต่ละสัปดาห์ การค้นพบนี้ไม่ได้ถูกสังเกตสำหรับการบริโภคถั่วประเภทสูงสุด ความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคถั่วกับการเปลี่ยนแปลงทางความคิดในระยะเวลาสองปีนั้นคล้ายคลึงกันในการวิเคราะห์ความอ่อนไหว นักวิจัยไม่ได้สังเกตเห็นปฏิสัมพันธ์ที่สำคัญของการบริโภคถั่วกับระดับการศึกษา เพศ สถานะการสูบบุหรี่ ความดันโลหิตสูง ไขมันในเลือดสูง หรือเบาหวานชนิดที่ 2 การวิเคราะห์แบ่งชั้นเผยให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคถั่วบ่อยขึ้นและการลดลงของความรู้ความเข้าใจน้อยลงเฉพาะในผู้ที่มีอาการซึมเศร้าในระยะเริ่มต้นเท่านั้น