บาคาร่า ตั้งแต่จุดเริ่มต้นของวิกฤตการณ์ทางการเงินของสหรัฐอเมริกาในปี 2550 หน่วยงานกำกับดูแลในสหรัฐอเมริกาและยุโรปรู้สึกผิดหวังกับความยากลำบากในการระบุความเสี่ยงที่สถาบันการเงินที่ใหญ่ที่สุดและมีอำนาจมากที่สุด แต่ ณ เวลานั้น ยังไม่ชัดเจนว่าข้อมูลดังกล่าวอาจถูกนำมาใช้เพื่อทำให้ระบบการเงินปลอดภัยยิ่งขึ้นได้อย่างไร เอกสารฉบับนี้เป็นความพยายามที่จะแสดงวิธีง่ายๆ ที่ข้อมูลนี้สามารถนำมาใช้เพื่อทำความเข้าใจว่าสถานการณ์การลดอัตราส่วนหนี้สินจะดำเนินไปได้อย่างไร ในการดำเนินการดังกล่าว ผู้เขียนได้พัฒนาและทดสอบแบบจำลองเพื่อวิเคราะห์เสถียรภาพของภาคการเงินภายใต้การกำหนดค่าต่างๆ ของเลเวอเรจและความเสี่ยงในธนาคารต่างๆ จากนั้นจึงนำโมเดลไปใช้กับสถาบันการเงินที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป โดยมุ่งเน้นที่ความเสี่ยงของธนาคารในพันธบัตรรัฐบาลและใช้แบบจำลองเพื่อประเมินข้อเสนอนโยบายจำนวนมากเพื่อลดความเสี่ยงเชิงระบบ เมื่อวิเคราะห์ธนาคารในยุโรปในปี 2554 พวกเขาแสดงให้เห็นว่านโยบายการเพิ่มทุนตามเป้าหมาย หากกระจายอย่างเหมาะสมในธนาคารที่เป็นระบบส่วนใหญ่ สามารถลดความเสี่ยงเชิงระบบได้อย่างมาก แนวทางในบทความนี้เหมาะสมและมีส่วนสนับสนุนวรรณกรรมเกี่ยวกับความเสี่ยงเชิงระบบที่เพิ่มมากขึ้น แนวคิดหลัก ได้แก่ โมเดลนี้สามารถจำลองผลลัพธ์ของนโยบายต่างๆ เพื่อลดการจำหน่ายไฟที่ล้นตลาดท่ามกลางวิกฤต การจำกัดขนาดหรือการบังคับควบรวมกิจการระหว่างธนาคารที่เปิดเผยมากที่สุดไม่ได้ช่วยลดความเสี่ยงเชิงระบบมากนัก อย่างไรก็ตาม การอัดฉีดทุนเล็กน้อย หากกระจายอย่างเหมาะสมระหว่างธนาคารที่เป็นระบบส่วนใหญ่ สามารถลดช่องโหว่ของภาคการธนาคารให้ลดอัตราส่วนหนี้สินลงได้มากกว่าครึ่ง

กรณีที่น่าสนใจซึ่งสะท้อนให้เห็นอย่างชัดเจนถึงคุณสมบัติของการแสดงความสนใจในทางปฏิบัติแบบกระจายซึ่งเกี่ยวข้องกับประชากรโรคเฉพาะ บุคคลซึ่งกำลังทุกข์ทรมานจากโรคที่รักษาไม่หาย หรืออยู่ในกลุ่มประชากรที่อ่อนแอเป็นพิเศษ มีความสนใจที่เป็นรูปธรรมและชัดเจนในการหาวิธีรักษา พวกเขายังเผชิญกับเหตุผลเชิงกลยุทธ์ที่ชัดเจนในการปล่อยให้คนอื่นทำงานแทน สิ่งสำคัญเกี่ยวกับตัวอย่างทางการแพทย์เหล่านี้คือผลประโยชน์ส่วนรวมนั้นชัดเจน เราทราบโดยปราศจากข้อสงสัยว่าผู้ป่วยโรคเอดส์มีความสนใจที่จะหาวิธีรักษาโรค แม้ว่าพวกเขาจะเลือกที่จะไม่เข้าร่วมกลุ่มผู้ป่วยโรคเอดส์หรือบริจาคเงินสนับสนุนการวิจัยโรคเอดส์ก็ตาม อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวเพื่อต่อต้านโรคเอดส์ของสหรัฐฯ ประสบความสำเร็จอย่างสูง นี่ไม่ใช่ปรากฏการณ์ล่าสุด เรื่องราวความสำเร็จของการประสานงานที่เน้นโรคแบบคลาสสิกคือความพยายามของ March of Dimes ที่ไม่หวังผลกำไรในทศวรรษที่ 1920 เพื่อระดมทุนสำหรับการวิจัยโรคโปลิโอ กลยุทธ์ขององค์กรในการจูงใจให้เกิดการมีส่วนร่วมต้องอาศัยแรงกดดันจากสังคมเป็นอย่างมาก ไอคอนวัฒนธรรมยอดนิยมเช่น Humphrey Bogart และ Mickey Mouse ปรากฏในโฆษณา March of Dimes แม้ว่าจะถูกวิจารณ์ว่าเป็นการชักใยหรือแสวงประโยชน์ แต่โปสเตอร์ March of Dimes ที่มีเด็กน่ารักที่เป็นโรคโปลิโออย่างชัดเจน (เด็กในโปสเตอร์ต้นฉบับ) ก็ได้ผลเช่นกัน กลยุทธ์ของแคมเปญระดมทุน "porch light" ใช้แรงกดดันทางสังคมที่ทรงพลังเพื่อกระตุ้นให้เกิดการบริจาค เวลา 19.00 น. ในคืนหนึ่ง ครัวเรือนที่ต้องการบริจาคให้ Dimes ในเดือนมีนาคมขอให้ติดไฟที่ระเบียงเพื่อให้อาสาสมัครรู้ว่าต้องไปเยี่ยมใคร และเพื่อให้เพื่อนบ้านเห็นว่าใครให้และใครไม่ให้ บทเรียนของเรื่องราวความสำเร็จของ March of Dimes ไม่ใช่ว่าการปกป้องผลประโยชน์ในทางปฏิบัติที่แพร่หลายนั้นจำเป็นต้องเป็นเรื่องง่าย แต่เป็นสิ่งที่เป็นไปได้ และเมื่อความสนใจส่วนรวมมีทั้งที่เป็นสาระสำคัญและเห็นได้ชัดเจน ก็มักจะก่อให้เกิดการตอบสนองโดยรวมอย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ

หนึ่งในตัวอย่างที่ชัดเจนและโดดเด่นที่สุดคือในด้านการปกป้องสิ่งแวดล้อม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ การตอบสนองต่อผู้ให้บริการและผู้ผลิตพลังงานจากบ่อที่เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ซึ่งต้นทุนในการปรับตัวมีแนวโน้มสูง ซึ่งขัดต่อความสนใจของสาธารณชนทั่วไปในการยับยั้งอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น ในการแข่งขันนี้ ดูเหมือนว่าความสนใจที่เข้มข้นจะเป็นผู้ชนะ แต่จากการสำรวจการตอบสนองในหลายประเทศแสดงให้เห็นว่าคำตอบเหล่านี้สะท้อนถึงความรู้สึกที่เป็นที่นิยมเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สำหรับประเทศที่ประชากรเห็นว่าภาวะโลกร้อนเป็นภัยคุกคามโดยรวม ความพยายามในการส่งเสริมการลดการปล่อย CO2 ตามมาอย่างรวดเร็ว หากเราเปรียบเทียบระดับของรายงานข้อกังวลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในประเทศต่างๆ กับพันธกรณีระดับชาติที่จะลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ภายใต้พิธีสารเกียวโต มีความสัมพันธ์กันอย่างชัดเจน (ดูรูปที่ 1.2) โดยทั่วไปแล้ว ประเทศที่ประชากรเห็นว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญก็มุ่งมั่นที่จะลดการปล่อย CO2 ลงอย่างมากเช่นกัน แน่นอน เราอาจคัดค้านว่าไม่มีประเทศใดที่มุ่งมั่นที่จะลดการปล่อย CO2 ให้เพียงพอต่อการลดภาวะโลกร้อน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะภาวะโลกร้อนก่อให้เกิดปัญหาการประสานงาน ไม่เพียงแต่ในระดับชาติเท่านั้น แต่ยังรวมถึงในระดับโลกด้วย และการประสานงานในระดับโลกยังคงเป็นปัญหาอยู่ เราเพิ่งเริ่มพัฒนาประเภทของสถาบันที่อาจส่งเสริมการเป็นตัวแทนของผลประโยชน์ที่กระจายอยู่ทั่วโลก

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เราตรวจไม่พบคือสัญญาณของปัญหาการประสานงานภายในการกำหนดนโยบายระดับชาติ โดยทั่วไปแล้วผลประโยชน์ของอุตสาหกรรมในวงแคบไม่ได้ขัดขวางผลประโยชน์สาธารณะที่กระจายอยู่ทั่วไปในการลดการปล่อยก๊าซ แต่เป็นความแตกต่างในการรับรู้ความต้องการของสาธารณชนในวงกว้างที่อธิบายความแปรปรวนส่วนใหญ่ในการลดการปล่อยมลพิษที่เราสังเกตได้ในแต่ละประเทศ

ประเด็นของตัวอย่างเหล่านี้ไม่ใช่ว่าความสนใจในการใช้งานที่แตกต่างกันจะพบการตอบสนองนโยบายที่เพียงพอเสมอไป และการประสานงานนั้นไม่ง่ายเลย ข้อเท็จจริงของการแสดงความสนใจแบบกระจายที่มีประสิทธิภาพและบ่อยครั้ง ชี้ให้เห็นว่าเราต้องพิจารณาอย่างใกล้ชิดมากขึ้นเกี่ยวกับสิ่งจูงใจและเครื่องมือที่ผู้สนับสนุนเอาชนะอุปสรรคที่แท้จริงในการตอบสนองที่ประสานกัน นอกจากนี้ เราควรมุ่งความสนใจอย่างมีวิจารณญาณมากขึ้นในกรณีที่ผลประโยชน์เชิงปฏิบัติกระจายไปโดยไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียในนโยบายสาธารณะ นานเกินไปแล้วที่เรายอมรับเรื่องราวง่ายๆ ของความล้มเหลวเหล่านี้โดยพิจารณาจากความกระจัดกระจายของผลประโยชน์แฝง ความง่ายในความสัมพันธ์ที่ผลประโยชน์ที่กระจัดกระจายดูเหมือนจะพบตัวแทนในนโยบายสาธารณะ ชี้ให้เห็นว่าเหตุผลเบื้องหลังข้อยกเว้นเหล่านี้อาจซับซ้อนและน่าสนใจมากกว่าที่เราเคยคิดไว้